Geworteld in het dorp
Espel is een dorp in de Noordoostpolder uit de wederopbouwperiode naar het stedenbouwkundig plan van Duintjer. Dominant zijn de schegvormige brinken en de traditionele architectuur met de kenmerken van de Delftse School. Het nieuwe plan sluit hier nauw op aan en zoekt een balans tussen soberheid en leesbaarheid. Het materialenpallet -in hoofdzaak rode baksteen en hout- is overzichtelijk en verfijnd in zijn eenvoud. Door dit door te zetten in het gehele ensemble ontstaat er een rustig beeld met subtiele contrasten en eenduidigheid in kleur en uitstraling.